XII 5. Początki starożytnego Izraela

Począwszy od 1500 r. p.n.e. plemiona izraelskie, wraz z Aramejczykami, rozpoczęły wdzierać się do Palestyny. Ok. 1250 r. część plemion przybyła pod przewodnictwem Mojżesza z Egiptu (wydarzenia te opisane są w Starym Testamencie, kiedy jest mowa o objawieniu się jedynego Boga - Jahwe - na Synaju, zawarciu przez Niego przymierza z Narodem Wybranym i ustanowieniu największej świętości - Arki Przymierza) i połączyła się z plemionami mieszkającymi już w Palestynie.

Ok. 1200 r. p.n.e. na gruncie wspólnoty pochodzenia i kultu powstał związek 12 plemion (przypominający greckie amfiktionie). Na straży służby i prawa Bożego stali tzw. sędziowie. z tego względu lata od 1200 do 1000 r. p.n.e. nazywane są "okresem sędziów".

Od 1200 r. p.n.e. na wybrzeżach Palestyny osiedlali się Filistyni (jest to utożsamiane z najazdem "ludów morza") tworząc związki miast-państw (Aszdod, Askalon, Ekron, Gaza, Gat). W XI w. p.n.e. wzrósł napór Filistynów i Ammonitów i w celu obrony przed tym zagrożeniem Izrael przekształcił się w królestwo.