XIII 13. Założenie Kartaginy
W 814 r. p.n.e. została założona na wybrzeżu dzisiejszej Tunezji kolonia Tyru - Kartagina ("Nowe Miasto"). Po podboju miast fenickich przez Asyrię, Fenicjanie umacniali swe wpływy w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego. Od 650 r. p.n.e. Kartagina posiadała już własną flotę i armię, najpierw rekrutowaną z własnych obywateli, a później z najemników. Zaczęła ona także pełnić rolę protektora kolonii fenickich na zachodzie. Władzę w Kartaginie sprawowali możni, dochodziło jednak nieraz do konfliktów oligarchii kupieckiej skupionej w Radzie z dowódcami wojskowymi. Najwyższymi bóstwami kartagińskimi były, znane na semickim Wschodzie, Baal i Astarte. Specyficzną cechą religii kartagińskiej były praktyki składania ofiar z ludzi.
Zob. też.:
I wojna punicka
II wojna punicka
III wojna punicka. Zniszczenie Kartaginy
|