XVIII 16. Okres wczesno- i średniohelladzki

Okres wczesnohelladzki (2900-1900 p.n.e.) Ślady działalności człowieka w basenie Morza Egejskiego sięgają III tysiąclecia przed naszą erą. Na terenie Grecji rozwinęła się wówczas rodzima kultura o charakterze rolniczym, której zasięg wyznacza występowanie ceramiki typu Urfirnis, na której pozostałości naukowcy natrafili w Tracji, Fokidzie, Beocji, Attyce i Argolidzie łącznie z Koryntem. Dane językowe dotyczące pierwotnej ludności śródziemnomorskiej nie budzą wątpliwości: końcówki nazw miejscowych na -nthoss i -ssos nie są indoeuropejskie (Grecy przejęli też pierwotne nazewnictwo roślin, metali, słownictwo związane z żeglugą i połowem ryb).

Okres średniohelladzki (1900-1600 p.n.e.) w pierwszej połowie III tysiąclecia przed naszą erą do Grecji napłynęły plemiona indoeuropejskie ("Protogrecy"): Jonowie i Achajowie. Przybywały one stopniowo i pojedynczo, czasem w mniejszych grupach. Na ogół współżyły pokojowo z miejscową ludnością, choć czasem dochodziło do konfliktów. Przybysze ulegli przemieszaniu z mieszkańcami, dając początek kulturze zwanej mykeńską.