Władysław Warneńczyk (1424 - 1444)
Urodzony 31 X 1424 r., zmarł 10 XI1444 r. pod
Warną, od 1434 r. król polski, a od 1440 r. król
węgierski; syn Władysława Jagiełły i Zofii
Holszańskiej. Koronowany na króla Polski jako
dziesięcioletni chłopiec już w 1434 r., jako
małoletni pozostawał pod opieką rady
królewskiej. W 1438 r. interweniował na Śląsku,
udzielając poparcia kandydaturze swego brata
Kazimierza, obranego przez stronnictwo
husyckie na króla Czech. Na zjeździe
w Piotrkowie 8 XII 1438 r., pozostawał jednak pod ogromnym wpływem
biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego.
Przyjąwszy 8 III 1440 r. koronę węgierską,
ofiarowaną mu po śmierci Albrechta II
Habsburga, wyruszył w końcu marca na Węgry,
pozostawiając w Polsce dwóch namiestników
(dla Wielkopolski i Małopolski). Na Węgrzech
uwikłany w nierozstrzygniętą wojnę ze
stronnikami wdowy po Albrechcie, Elżbiety, i jej
syna Władysława Pogrobowca, koronowanego
także na króla Węgier. We wrześniu 1443 r.
wyruszył na czele ok. 25-tysięcznej armii
przeciw Turkom. W wyniku tej wyprawy zawarto 1 VIII
1444 r. 10-letni rozejm z Turkami, niezwykle
korzystny dla Węgier. Pod naciskiem legata
papieskiego Cesariniego, dążącego do nowej
wyprawy przeciw Turkom, Władysław zerwał
4 VIII 1444 r. rozejm i rozpoczął wojnę z sułtanem
Muradem II. 10 XI 1444 r. poniósł dotkliwą klęską
i zginął pod Warną (Bułgaria). Miejsce, gdzie
znajduje się symboliczny nagrobek Władysława
III Warneńczyka, to katedra wawelska.
Portret Władysława Warneńczyka
|
|
|
|
|
|
|
