| Jesteś tutaj |
|
| Plastyka | | | O artystach | | | Twórczość artystów i ich dzieła sztuki | | | Henri Matisse | |
|
|
| Tematy |
|
|
|
|
| Podręcznik |
|
|
Dział Plastyka powstał w oparciu o podręcznik "Spotkania ze sztuką", autorstwa pani Anny Ziemby-Michałowskiej.
|
|
|
|
|
|
|
Jesienią 1905 roku trzej malarze wystawili wspólnie swoje płótna: André Derain, Maurice Vlaminck i Henri Matisse (1869–1954). Jaskrawość, nasycenie barw i ich kontrastowe zestawienia zaskoczyły zarówno publiczności, jak i krytyków. Jeden z nich określił tę grupę mianem "dzikich". Francuskie słowo les fauves (czyt. le fow) dosłownie znaczy dzicy. W języku polskim przyjęła się nazwa fowiści.
|
|
Henri Matisse "Portret pani Matisse", 1905, Statens Museum for Kunst, Kopenhaga
|
|
Po opuszczeniu Akademii młody Matisse odwiedził Saint Tropez - malutką miejscowość na południu Francji. Namalował tam swój pierwszy ważny obraz "Przepych, spokój i rozkosz". Sposób tworzenia tej i następnych prac określa kierunek twórczości artysty, który odbiega od wpływów impresjonizmu i postimpresjonizmu. Pojawiają się duże, kolorowe płaszczyzny. Obrazy nie tworzą iluzji przestrzeni.
W "Portrecie pani Matisse" (1905) grubo kładziona farba formuje kształt twarzy i fragment czerwonej sukni. Egzotyczna nieco fryzura, wielkie ciemne oczy. Malarz nie dba o realność. Nie zaznacza różnicy między "materią" twarzy, włosów, sukni - wszystkie te elementy malowane są tą samą grubością farby i tym samym gestem. Dodajmy, że barwy są czyste, nasycone, jaskrawe. Chce się powiedzieć brutalne. To uchwycenie wrażenia - nie optycznego, lecz emocjonalnego. Twarz przekreślona jest podłużną wyraźną zieloną kreską.
Matisse staje się sławny. Po wystawie w 1908 roku wiele jego prac zakupili kolekcjonerzy rosyjscy. W późniejszych latach jego obrazy to synonim radości życia, zachwytu nad różnorodnością przyrody. Robią wrażenie malowanych szybko, z wielkim entuzjazmem, natura wprost w nich kipi, a człowiek pełen jest emocji, jak w obrazach "Taniec", "Muzyka", "Czerwone studio", "Rodzina artysty". Zmieniając charakter prac od ekspresyjnych do lekkich, szkicowych, delikatnych, artysta jest wierny wypowiedzi syntetycznej, a kolor uważa za jedyny środek wyrazu.
Matisse zajmował się projektowaniem dekoracji i kostiumów teatralnych. Był autorem malowideł ściennych i ilustracji do książek, wykonywanych techniką litografii, akwaforty, drzeworytu. Z ostatniego okresu życia pochodzą podobne do kolażu prace wycinane z kolorowego papieru. Ukoronowaniem jego bardzo różnorodnej twórczości jest dekoracja kaplicy w Vence (1947 – 1951), na którą składają się malowidła ścienne, witraże, rzeźby.
Anna Ziemba-Michałowska
|
|
