| Jesteś tutaj |
|
| Plastyka | | | Podręcznik "Spotkania ze sztuką" | | | List do Nauczyciela | |
|
|
| Tematy |
|
|
|
|
| Podręcznik |
|
|
Dział Plastyka powstał w oparciu o podręcznik "Spotkania ze sztuką", autorstwa pani Anny Ziemby-Michałowskiej.
|
|
|
|
|
|
|
Twórczość nie lubi koniecznych w życiu szkolnym ram, dyscypliny, porządku, ocen. Jej okruchy jakże często poniewierają się w charakterze starych reprodukcji dzieł malarstwa, wiszących w klasach. Jej obecność zaznaczają czasem wystawy prac uczniowskich. Spotkanie ze sztuką powinno być świętem, uroczystością (wycieczka do muzeum, zwiedzanie zabytków, spotkanie z artystą). W rzeczywistych warunkach nie można mówić o jej stałej obecności w życiu szkolnym.
Spotkanie z nią w najlepszym przypadku jest spotkaniem z oryginałem, kiedy indziej z kasetą wideo, programem edukacyjnym w TV, w najgorszym - pozostaje podręcznik. Dzięki nowym warunkom w systemie edukacyjnym i na rynku wydawniczym nie jesteśmy skazani na jeden podręcznik.
"Spotkania ze sztuką" są propozycją innego (nie wyłącznie i nie jedynego) spojrzenia na proces wprowadzania ucznia w świat sztuki. Sprowadza się to do formuły "rozdania kart do gry". Według mnie nauczyć można tylko patrzenia na sztukę, ale nie można nauczyć rozumienia jej i przeżywania. Jeśli zgodzimy się, że sztuka jest komunikatem i ma swojego odbiorcę i nadawcę, nasz uczeń tylko pozornie nastawiony jest do sztuki obojętnie, bowiem sztuka mówi zawsze o sprawach ważnych, które obchodzą każdego. Sztuka to nie suma tematów i zasad, lecz nośnik treści najistotniejszych dla każdego człowieka.
Artyści podejmują trud dawania odpowiedzi i zadawania pytań. Pytania te są podstawowe: sens istnienia, śmierć, miłość, byt fizyczny i duchowy, budowa świata, zasady i wartości
W takim ujęciu rozmowy o sztuce w moim podręczniku przebiegają według układu:
obserwacja i percepcja wszechświata,
obserwacja i percepcja człowieka i jego wyglądu fizycznego,
obserwacja i percepcja człowieka, jego duszy i zachowań,
obserwacja i percepcja jego życia i wytworów.
Wspólne oglądanie świata poprzez sztukę może być kontynuowane na zajęciach praktycznych. Proponowane ćwiczenia mają charakter obserwacyjny lub interpretacyjny. Sądzę, że w takim ujęciu zniesiony zostaje podział na "małych" i "wielkich", "zdolnych" i "niezdolnych". Pozostają obserwatorzy i interpretatorzy. Sądzę, że ten właśnie sposób oglądania natury, życia i sztuki jednocześnie pomoże uczniowi dokonywać świadomych wyborów między Rembrandtem a "Cricolandem". Może nie wybierze ani jednego, ani drugiego. Może dokona jeszcze innego wyboru.
Anna Ziemba-Michałowska
|
|
