| Jesteś tutaj |
|
| Plastyka | | | Techniki sztuk plastycznych | | | Grafika | | | Linoryt | |
|
|
| Tematy |
|
|
|
|
| Podręcznik |
|
|
Dział Plastyka powstał w oparciu o podręcznik "Spotkania ze sztuką", autorstwa pani Anny Ziemby-Michałowskiej.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
powiększenie...
Stanisław Kubicki "Wieża Babel II", 1918, Muzeum Narodowe, Warszawa
|
|
Linoryt jest techniką stanowiącą właściwie skromniejszą wersją techniki drzeworytniczej. Zasady pracy są takie same, lecz wzór zamiast w drewnianym klocku wycina się w płytce z linoleum. Efekt końcowy przypomina zazwyczaj drzeworyt wycięty w miękkim drewnie. Na powierzchnię płytki nanosi się rysunek, a później wycina za pomocą różnego rodzaju noży i dłutek. Aby uzyskać czarny rysunek na białym tle, trzeba pogłębić całe tło pozostawiając wypukłe linie rysunku. Dla uzyskania odwrotnego efektu - białego rysunku na czarnym tle - wystarczy pogłębić linie rysunku i pozostawić wypukłe tło. Wypukłe części płytki pokrywa się farbą drukarską, nakłada papier i odbija na prasie ręcznej. Jeśli nie ma prasy można wykonać odbitkę mocno pocierając położony na linoleum papier. O możliwości wycinania drobnych szczegółów decyduje jakość wybranego linoleum. Ponieważ jest ono materiałem tanim, powszechnie dostępnym i stosunkowo łatwym do cięcia, linoryt stał się jedną z najpopularniejszych technik graficznych stosowanych w dwudziestym wieku. Linoryty można z powodzeniem robić w warunkach domowych.
|
|
